Να πω ότι θυμάμαι πότε είχαμε βγει στο βουνό για βόλτα θα πω ψέμματα. Πάντως το καταευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ! Ο καιρός ήταν τέλειος, ότι πρέπει για ποδήλατο (αν και κάποια στιγμή είχε βαρέσει κάτι 29άρες) και μόνο σε καλό μας βγήκε...
Πήγαμε σχεδόν κλασσικά και λέω σχεδόν γιατί πήγαμε ανάποδα απ' ότι πάμε συνήθως. Η ώρα περνάει πιο ωραία έτσι, καθώς η ανηφόρα είναι πιο μεγάλη με αποτέλεσμα να το καταευχαριστιέσαι στο κατέβασμα. Μαζί με τον Αντρέα λοιπόν πήγαμε από το μεγάλο δρόμο της πυροσβεστικής και κατεβήκαμε προς Καλοπούλα αν και δεν πήγαμε προς τα εκεί. Δε συναντήσαμε αρκετό κόσμο μόνο ελάχιστοι περιπατητές πάνω στο βουνό, πράγμα που μου φάνηκε ψιλοπερίεργο, παρόλα αυτά οι downhillάδες πάντα πιστοί στο ραντεβού τους, αν και μία ομάδα απ' αυτούς νομίζουν ότι ο δρόμος τους ανήκει.
Το λέω αυτό καθώς σε ένα χωματόδρομο πλάτους 3 - 4 μέτρων (κατεβαίνοντας κάποιοι ψιλομαλλιά) καταλάμβαναν τα 2/3 με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο για τους άλλους να περάσουν, είτε ήταν ποδηλάτες είτε περιπατητές. Τέλος πάντων το ρεζουμέ ήταν ότι το ευχαριστηθήκαμε και την επόμενη βδομάδα θα ξαναπάμε δριμύτεροι!!! Παρακάτω έχω και κάποιες φωτογραφιούλες έτσι για τους οπτικούς τύπους... 😀
ΣΧΟΛΙΑ