Από που να αρχίσω και που να τελειώσω από την χτεσινή μας εξόρμηση;
- Από το ότι πλέον γίναμε 6 άτομα και πάμε αισίως για 10;
- Από το ότι πήγε χτες να γίνει τσαμπουκάς, γιατί κάποιοι στο βουνό δεν προσέχουν τα παιδιά τους και τα αμολάνε πάνω στο χωματόδρομο (με αυτούς να είναι στα 50 μέτρα μακριά) που κυκλοφορούν μηχανές και ποδήλατα με υψηλές ταχύτητες;
- Από το ότι είχαμε κάποιους τραυματισμούς;
Είμασταν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά έτσι γουστάραμε ακόμη περισσότερο! Έξι άτομα με προοπτικές να γίνουμε οχτώ στο αμεσότατο μέλλον, μετά από σημερινές πληροφορίες βέβαια. Από ώρες καλά τα πήγαμε, με τον Γιάννη (αδερφός του Γιώργου) να περιμένει τους υπόλοιπους καθώς είχε φτάσει από νωρίς.
Όταν φτάσαμε όλοι αρχίσαμε το ρύθμισμα στα ποδήλατα μας για γρήγορες διαδρομές και συνεχόμενα κολπάκια στα κατσάβραχα με ορθοπεταλιές και κόντρα παξιμάδια!
Όλα ήταν μια χαρά μέχρι να πάμε στην περιοχή με τα άλματα. Εκεί πάλι σαν τρελοί που είμαστε αρχίσαμε να πηδάμε πάλι (αυτή τη φορά με απόλυτη επιτυχία παρακαλώ!), όμως η χαρά κόπηκε όταν ο Γιώργος μετά από μία προσγείωση του χτύπησε άτσαλα στο αριστερό χέρι το νεύρο και πιάστηκε άσχημα. Συνέχισε μετά το ποδήλατο αλλά λαβωμένος...
Επίσης αυτός που μας τα χάλασε λίγο ήταν και ο Αντρέας Μ. κι αυτό γιατί άργησε κάποια ώρα και αποφασίσαμε να φύγουμε χωρίς αυτόν. Αυτό που τον δικαιολογεί όμως είναι πως ο Γιώργος είχε αφήσει το κινητό στο αμάξι και δε μπόρεσε να μας πει να περιμένουμε γιατί σε κάνα 10λεπτο θα έφτανε. Μας βρήκε όμως όλους στην καλοπούλα να ξεκουραζόμαστε και μετά από τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις για τα νέα XTR και RaceFace δισκοβραχίωνα ξεκινήσαμε για το βοτανικό μονοπάτι άλλη μία φορά!
Ένα μικρό video από τα άλματα μπορείτε να δείτε εδώ:
Περισσότερα
ΣΧΟΛΙΑ